Ұзақ жолдан Алматыға бүгін келдім. Түн баласы әлде бір ой мазамды алып көз іле алмадым. Өз дертім аз болғандай жаныма отырған әпкейдің жан дертінін жазар дауа таппай дал болдым. Жұбатарға сөз таба алмайтында сәттер болады екен. Ия, жанымызға қуат, дертімізге дауа болар жалғыз жаратқан ием ғана екен. Кентау-Алматы автобусына отырған сәтімнен бастап жаныма жақын болған жан Бибігүл әпке. Жол бойы ауыр күрсініп, ағыл-тегіл жылай бергені мен таң қалдырды. Қанша сыпайылықты сақтамақ болып үнсіз отқаныммен еш болмады. Содан, жол қысқарсын деген ниетпен әпкені сөзге тарттым. Жан дегенде жалғыз ұлым бар. Сол жалғыз ұлдың келіншегі босанбақшы ертең. Мен қуанып кеттім. О, әпке жақсы ғой. Демек, немерелі болады екенсіз. Бұл әсте қуаныштың көз жасы болар? Жоқ, қарағым. Қуаныштың көз жасы болса сенің сөзің үшін мың садақа. Ай –күні толмаған әле. Дәрігерлерге қаралмақ болып УЗИ-ге түскен екен «құбыжық» туасың. Құрсағыңдағы балаңның миы жоқ, бас сүйегі толық жетілмеген депті. Оу, айналайын-ау... солай айта салуға болама екен. Тым болмаса аяса қайтеді. Өзінің бірінші перзенті ғой. Мейлі, бала деген не тәйірі өзі берген алла, өзі алар. Бастары жас деймін-ау, тек келінімді аяп кетем. Он екі жасында анасы, он төртінде әкесі дүнеден өтті. Көз алдымызда бойжетті. Бір аулда тұратын болғандықтан бәрінде көзім көрді. Ұлым қолынан кеғлгенше қамқор болуда. Мен жұбатам ау, бірақ тағдырдың соққысын аз көрмеген, жатырындағы нәрестесін өз қолымен ажалға аманаттағы отырған жанға не айтам? Мен де анамын, меніңде сезімім бар. Сол жүрегімді езіп барады. Жылағысы келген соң емес, жанардан жас төккеннен өзге амалым да жоқ қарағым... Бибігүл әпкенің айтқан сөзінің жаны бар. Неге дәрігерлер кейде тым тас жүректік танытады? Неге? Өзі қиналып келе жатсада мені Алматыда тұратын ұлының мекен-жайын беріп қонаққа шақырып жатыр. Патша пейіліне басымды идім. Баласы менен бір жас ғана үлкен екен. Келіні Салтанат құрдасым екен. Жол үстінде келе жатып өзіме екінші ана таптым. Ия. Мейірімі шексіз, жаны абзал ақ ниетті жан. Жолда өзінің бар тәттісін аузыма тосып «балам» жеп ал деп ұсынып жатыр. Жарым көңіл ананың жанының жарасын жаза алмай ауыр күрсініп ойға баттым. Жүйткіген көліктің жылдапмдығына наразы болып, іштей тілдеп те алдым. Алматыға ерте жетсек Бибігүл әпкенің немересі аман қалатындай таңды атырғанша асықтым. Сағаттың тілі тоқтап қалғандай...