ҚУ БИСЕН

              

 

                                    Бәлиімнің ішінде

                                    Сұрдан басқа шабан жоқ,

                                    Бисеннен басқа жаман жоқ.

 

                                                             Қашаған Күржіманұлы

 

Қуаңдайсың, қу Бисен, қуаңдайсың,

Мен арықтап, сен болсаң жуандайсың.

Түлен құсап түрттің-ау шайырларды,

Ұятың жоқ, сондықтан ұялмайсың.

 

Ағайыным емессің, сен – бөтенсің,

Хақтың жолы – иманнан кенде екенсің.

Қалтаң менен қарныңды толтырсаң да,

Қуыс кеуде, бос белбеу – нөлге теңсің.

 

Жүз жыл өтті – өлмедің, жүрсің тірі,

Құдай әлде алмай ма қыршыңқыны?

Алдадың сен біз түгіл, Қашекеңді,

Сол Қашекең – өлеңнің шыншыл пірі.

 

Сенің пірің – шайтан-дүр ардан безген,

Дәруіштен жамансың жалған кезген.

Күмірә боп күлесің – жыласа ақын,

Түйір жасқа тұрмайсың тамған көзден.

 

Жұмысың не жырымда – зарлығымда,

Маған қылған сұмдығың салды мұңға.

Қуаңдайсың, қу Бисен, қуаңдайсың,

Сендей жанды көргенім тағдырым ба?

Әлиімнің ішінде...

 

 

Ескерту: Бәли – Қашағанның руы, Әли – менің...



Бөлісу: