Көктемгі сыр . . . . .

Көктем қандай керемет, жанымызды елжіреткен,

Аруға ән арнаған, жыр шығар әр жүректен.

Ай күліп, күн қарайды, бұлбұлдар салып әнге -

Тамсандым тоя алмастан, сәніңді берші көктем.

Ылғи да нұрға бөлеп, осылай келші көктем.

Көкірегімнен бастау алды бір бұлақ,

Жүректе тұр тар кеудені ұрғылап.

Неге екенін, неге екенін білмеймін -

Шатырлардан тамшылар да тұр жылап.

Жайма шуақ көңілді екен бар алап,

Мен отырмын аз ойланып, жыр құрап . . . . . .