Көктем

Көктем

Даусым әлсіз, бірақ еркім өр кеуде,

Махаббатсыз бір жеңілдік бойымда.

Биік аспан, тау самалы кеудемде,

Кірден ада, тазарғандай ойым да.

Ұйқысыздық менен жырақ кеткендей,

Жамылмаймын қайғы-мұң көрпесіне.

Сағат тілі үрейлене күткендей,

Айналмады ажалдың жебесіне.

Өткен күндер билігі жоқ жүрегімде!

Еркін күндер жақын қалды. Кештім бәрін.

Күн сәулесі ойнақшып, түрленуде,

Шырқап келем көктемнің жеңіл әнін.

Весна

Анна Ахматова

Слаб голос мой, но воля не слабеет,

Мне даже легче стало без любви.

Высоко небо, горный ветер веет

И непорочны помыслы мои.

Ушла к другим бессонница-сиделка,

Я не томлюсь над серою золой,

И башенных часов кривая стрелка

Смертельной мне не кажется стрелой.

Как прошлое над сердцем власть теряет!

Освобожденье близко. Все прощу.

Следя, как луч взбегает и сбегает

По влажному весеннему плющу.