Жүрегім ақылыма бағынар емес......

Бар жоғы жасым 14 те.....Неге екені белгісіз бір сезімге тап болдым-ҒАШЫҚТЫҚ па әлде басқа ма,,,,,өлең де жаза бастадым.өз өлеңіме өзім қарап күлкім келет ,,,,Бірақ бір қызығы мен өз ұнатқан жігітімді білмеймін....Білесіздер ме?! Біреу қасыма келеп , жылы қабақ таныта бастаса ұнатып қалатын болдым, оның үстіне ,жығылғанға жұдырықтай неше түрлі ұлдар сөз айта бастады,,,бұл не сезім,,,,мен неге ұнатсам 1 адамды ұнатпаймын,,,,,жүрегім өзіме бағынбайды,,,,,тулайды....

Мен өз басым жігіт-мігіт маған әлі ерте деп ойлаймын.....үйдегі отбасымның айтатыны да сол жігітпен жүрме ,бүйтпе суйтпе......мен де өз болашағым алда деп ойлаймын,жігіт табылат бірақ білім табылмайт.....бірақ жұрегім санама бағынар емес,,,,,біресе атша тулайт ,біресе мұңлы қалыпқа түсет,,,,,жұрегіммен күресе алар емеспін,,,,,өтнем әсіресе қыздар қауымы кеңестеріңізді беріңіздерші не стейін.....