ЖІБЕРШІ, МАМА...

Ұқтыра алармын шешеме нені?!

Мұңыма серік Күз деп мерейім:

Жіберші, Мама, көшеге мені,

Жаныма дауа іздеп келейін...

Тып-тыныш жүрген – ыңғайым ғана;

Күйін кешем бе қалтырап талдың?!

..Үздіккен сырын тыңдайын, Мама,

Үзіліп жатқан жапырақтардың...

Көлеңке болып қалады қала,

Көшені көзбен аялап келем...

... Сырласқым келіп барады, Мама,

Сарғайып тұрған саябақпенен...

P.S.: Кірпігімде ілініп тұр шық дара,

Жұқпайды оған пенделік ой. Күнә.. Дақ...

... Мен деген тек... Еріп кетер бұлт, Мама,

Жаңбыр болып жылап ап...

 Жіберші, Мама...