Жастығымды ұрлап кетті кеше күз,
Мастығымды тарқата алмай жүргенде.
Өмір – жұмбақ, оны қашан шешеміз?
Оңай шығар білгенге.
Көрге барып топырақта ал тыным,
Тірлік деген – тек ілесу сағымға.
Жастық деген – жасау екен, жарқыным,
Қуат – күштің барында.
Амалсыздан ауыр ойға тұншығу,
(Желісінен жақын маңда құлын жүр).
Содан кейін қалған жұмыс – күрсіну,
Арғы жағы бұлыңғыр.
Біздің бақыт бедерлеу ме өткенді?
Қайта келу мүмкін емес сірә да.
Өткеніңнен қалып қойса көп белгі,
Еске алуды сұрама.
Сағыну ма сонда тапқан ермегің?
Жастығыңды қадірлей біл, қадірлім.
Ол өткен соң қалған ғұмыр – сенделу,
Бұйыртқаны Тәңірдің.
13.10.2012 жыл