"Достар, эстафета мазмұны – жаңалықтар. Жалпы әркім таяқша алған соң өз өміріміздегі, массагеттегі, елдегі жаңалықтармен бөлісіп, сол жайында өз пікірімен бөлісіп отырса? Меніңше, қызықты болатын секілді". Әрине, қызық болары сөзсіз. Ардақ ұсынған эстафетаны неге жалғастырмасқа?!
Ендеше көп созбай, әдептен озбай бастайын...
Менің ең басты жаңалығым - жақында жан досым шаңырақ көтеріп, түтінін түтетті. Той болатын күн де белгіленіп қойыпты. Ал жолдас жігіттердің барлығы бір ауыздан мені күйеу жолдас болады деп шешіпті. Бұған қуанып та жүрмін. Бірақ... Бірақ сол...
Мен І курсқа келгенде бірнеше ай ғана классикалық үлгіде киіндім. Яғни, костюм-шалбар, аяқта қара туфли. Онда да себебі бар. Сол біздің мамандықта бірге оқитын бір қызды ұнатып. Яки, оның бір әңгіме барысында «классикалық үлгіде киінетін жігіттерді ұнатамын» деген сөзін басты назарда ұстап қана. Ұнамай қалдым демеймін... Ол аруға ұнадым...Ұнаған соң ба?Әлде басқа ма?Есімде жоқ. Әйтеуір костюм-шалбар кимей кеттім. Енді күйеу жолдас болйын деп отырмын. Кеше көзімді, өзімді классикалық үлгіде киінуді үйретейін деп қыр шалбарым мен ақ көйлегімді киіп көрдім. Жараспайтын секілді... Енді костюм-шалбарымды киіп қарасам...Мәссаған...Сыймайды...Өзін І курсқа келерде-ақ алған ем...Жап-жаңа...Обал-ақ...
Жә, жарар, көп созбайын. Сонымен, басты жаңалығым – күйеу жолдас болатыным, оған костюм-шалбар сатып алайын деп жүргенім, сосын...Сосын сол қыз жолдасты ойлап қоямын...)))
Екінші жаңалығым – кеше таңнан бері телефонымда тыным жоқ. Әр таныстарым қоңырау шалып, «грант тізімі интернетке шығыпты, өтініш біліп берші» деп хабарласып жатыр. Сайтын айтсаңызшы десем, қандай «сайтан» деп күйдіреді кейбіреулері (яғни үлкен кісілер ғой ауылдағы). Амал жоқ, «жарайды, аты-жөні, мамандығын айтыңыз» деймін. Ол тізімді де интернет әлемін екі шарлап жүріп, зорға таптым. Біразының сүйіншісін де алып, қуанышқа бөлеп, шаттығымен бөлістім. Бірақ...Тізімде жоқтарын ше?... «Кешіріңіз, газетті күткеніңіз дұрыс болар, мұнда сіз тапсырған университеттің толық тізімі шықпапты» деп құтылдым. Лайым, солай болсын деймін де енді... Міне, тағы да бір телефон қоңырауы... «Алпыс апам, жетпіс жездемнің» бірі болса керек-ті...
Үшінші жаңалығым – бұл енді... Таңертең ертерек оянып кеттім. Күнде ерте тұрып үйреніп қалғанмын ғой шамасы. Бірақ, бүгін демалыс күні. Ары жатып, бері жатып, ұйықтай алмадым. Сосын терезе алдында тұрған кітапқа көзім түсті. Әлем әдебиеті сериясы бойынша шыққан жапон жазушылары Кобо АБЭ мен Кэндзабуро ОЭ-ның аударылған романдары екен. Сонымен қолыма алып оқи бастадым. Бір қарасам бір романды бітіріп тастаппын. Соншалықты кіріп кеткенім, оқып біткеннен кейін сездім, романдағы кейіпкермен бірге өмір сүріп кеткендей болыппын. Ия, бірегей туынды екен. Айналамыздағы кейбір болмашы құбылыстардан ғаламат философиялық ой тудыра білген шығарма. Жә, жалығып кеткен боларсыз, көп созбайын. Қысқасы 154 беттен ғана тұратын Кобо АБЭ-ның «Құм құрсауындағы әйел» романы маған аса қатты ұнады. Ал романды осы уақытқа дейін оқып шыққандарыңыз болса, «енді соны оқыдың ба?» дерсіздер, ал оқымағандарыңыз болса, оқуға кеңес беремін. Ары жарнамаламай-ақ қояын. Жалпы мендегі жаңалықтар осы!Рахмет, жалықпай оқығандарыңызға, өйткені кейбір жандарды біреудің басындағы жаңалықтар аса қызықтырмауы да мүмкін...Ал бұл эстафета қызықтырады!
Сонымен ЭСТАФЕТА кезегін Бүйенбай Қарлығаға ұсынсам деп отырмын...Ал жалғастырайық достар!