БАЛА ЖАМБЫЛ
Ілгеріде, Алатаудың баурайындағы ағайынды аралап, Бөлтірік шешен келген екен. Бір жас бала:
– Ассалаумағалейкум! – деп, Бөлтірікке сәлем беріпті.
Бөлтіріктің қартайған, көзден қала бастаған кезі болса керек:
– Уағалейкумассалам! Атың кім, шырағым? – депті.
– Атым – Жамбыл! – депті.
Бөлтірік баланың қолын ұзақ ұстап тұрып:
– Атың Жамбыл болса, көкірегің даңғыл болар, шырғалаңнан сөз келсе, шырқаушының өзі боларсың түбі! – деген екен.
Қазақта сәуегейлер көп болған ғой, жарықтық, қалай болжаған десеңізші. Айтса айтқандай, Жамбылдың даңқы күллі әлемге жетті, - деп жазған, Мырзатай Жолдасбеков өзі де күндердің күнінде Жас Жамбыл, Бала Жамбылдың тұсауын кесіп, зор сүйінішпен аталық ақ батасын берген, барша қазаққа кеңінен танытқан абзал жан, абыз атаға айналарын сезді ме екен. Бұл, 2011 жылдың 5 сәуірі болатын. Әз аға, дәл осы күні, Қазақстан Республикасы Президенттік мәдениет орталығының концерт залында Жамбыл Дүйсеновтің «Тәуелсіздігім – тәңірден келген тәтті сый» деп аталатын жыр кешін мемлекеттік дәрежеде өткізіп, «Келіңіздер, бірге болыңыздар, ағайындар!», - деп, бар қазаққа жар сала, «Егемен Қазақстан» газетіне арнайы мақала да жазған еді.
Сол, Жамбыл қазір республика жұртшылығына, үлкен-кішіге кеңінен танымал, белгілі. 2012 жылы - Қазақстан Республикасының Тұңғыш Президенті – Елбасының қорында «Періште тілек» атты тұңғыш өлеңдер жинағының тұсауы кесілді.
Қазақстан Тәуелсіздігінің 20 жылдығына арналған салтанатты жиында Нұрсұлтан Әбішұлы өзін бүгінгі жас ұрпақтың қарышты қадамы қуантып, сергек санасы тебірентетінін айта келе, «Егемен Қазақстан» газетіне шыққан Жамбылдың мынадай шумақтарын келтіргені есімізде:
«Көк туым шалқып төрімде, елімнің бағы таймасын,
Жас болып ару Астанам, құлпырып күндей жайнасын.
Тәуелсіздігім – тәтті сый
Тәңірден келген, ағайын,
Бар қазағым бақыттың - жиырмасыншы жылын тойласын!»
Қадірлі ағайын! Біз бүгін, «Балапан» бағдарламасының жүргізушісі ретінде де кішкентай көрерменнің көзайымына айналған жас талант, Бала Жамбылдың «Тәуелсіздігім – тәңірден келген тәтті сый» деп аталатын жыр кешінен әзірленген арнайы материалды «Мен қазақпын!» өлеңімен қатар назарларыңызға ұсынбақпыз.
«Жас құдіреттің жырларынан қарт Жамбылдың ұлы эпикалық сарынын, Мұқағалидың отаншылдық асқақ үнін естисіз. Жер дүниенің астаң-кестеңі шығып, бұлқан-талқан болып жатқан заманда осы баланы Алланың қазаққа берген сыйы ма деп қаласың. Көзден, тілден аман болса, жас пері қазақтың сөзін ұстағалы тұрғандай, осы баламен бірге Жамбыл да, Мұқағали да, олардың рухы да туған еліне қайтып оралғандай көрінеді.
Алланың құдіретіне шек бар ма! Алтын құрсақ аналар бұрын да талай даналарды туған ғой, Жамбыл бала – сол ұлылардың заңды жалғасы болғай».
Мырзатай Жолдасбекұлы.
Тәуелсіздігім – тәңірден келген тәтті сый
writeFlash({"src":"https://www.youtube.com/v/Tb7sjtZjV-c","width":"425","height":"350"});
Мен – қазақпын!
«Мен – қазақпын, мың өліп, мың тірілген»,
Мақтанамын анам туған тіліммен.
Дүниеге жар саламын айқайлап,
Сәби жүрек, пәк періште үніммен.
Мен – қазақпын, ұлылардың көзімін,
Абай, Мұхтар, Баукеңдердің сөзімін.
Жеткіземін жауқазындай жырыммен,
Жұбан, Мағжан, Сәкендердің сезімін.
Мен – қазақпын, мен – ұлтымның ұлымын,
Мұқағали, Мұхтарлардың жырымын.
Басқа жанға бас имейтін Тәңірден,
Мен азатпын, бір Алланың құлымын.
Мен – қазақпын, жатты бауыр көремін,
Қолда барды қонағыма беремін.
Пенделікті пейіліме жеңдіріп,
Ертеңіме еш алаңсыз сенемін.
Мен – қазақпын, алдаспандай өткірмін,
Елім десем, келмес қарап тек тұрғым.
Өкінемін өгейсітіп өз тілін,
Өзге тілде шүлдірлесе көп құрбым.
Мен – қазақпын, шындық менің ұраным,
Шындықты мен алашым деп ұғамын.
Тілім, жерім, елім дейтін еңіреп,
Ертең мен де ата жолын қуамын.
Қазақпын мен, пір тұтамын тілімді,
Қара нар боп көтеремін жүгіңді.
«Қазағым» деп қарс айырылған жүрегі,
Бала Жамбыл – мен боламын бүгінгі!
Мақтаныш, үміт, лебіз
«Мен үшін де, қазақ әдебиеті үшін де бүгін тарихи күн деп есептеймін. Ғажап құбылыстар болады. Ойда жоқ жерден ел таң қалатын дүниелер шығып жатады. ХХІ ғасырдан алда көп нәрселер күтемін. Сол күткен жақсылықтарымның басы мына Жамбыл балам деп ойлаймын. Маған енді немере есепті ғой. Ой өрісі ақыл тоқтатқан адамдармен тең. Шынымды айтайын, мен мына кішкентай Жамбылды танимын деп мақтанатын болдым. Студент кезімде Шәмшімен бір бөлмеде тұрдым. Сонда ұйықтап жатқанда оның құлағына терезеден бір шу естілетін. Сөйтіп оған ән келген. Моцарт төрт жасында құлағын басып жылаған. Оған музыка солай келген екен. Біздің Жамбылдың да дарынын тәңірім өзі көктен түсіргені күмәнсіз».
Асанәлі Әшімов