Арманға қанат қаққан күн!

Мен армандаған күн болды.Бала кезімнің асқақ арманы сәлде болса орындалғандай.Әйтеуір,ерекше қуанғаным есімде.Облыстық телеарнаның журналист болғысы келетін жандарға арналған жаңа жобасы бастау алатынын естіп,бар ойым сол жобаны ойлаумен болды.Барғаным дұрыспа,әлде бармай-ақ қойсамба екен,мененде мықтылары келетіні белгілі ғой,менің мамандығым басқа,ал оған журналисттер ғана баратын шығар деп көп ойландым!Содан күш-жігерімді жинап,жүрегімнің үнсіз соққан әрбір дүрсілін тыңдап,баруға бел будым.Өз-өзіме деген сенімсіздік бойымдағы қобалжу сезімін оятты.Осылайша армандаған жеріме келдім.Облыстық телеарнаға бұрын бір рет келгем,ол кезде туған күнге құттықтау қабылдайтын.Апамды құттықтау бағдарламасына беріп,төл арнамен алғаш танысқам.Енді екінші рет үміткер ретінде келетінімді кім білген!Өмір-қызық!Есігінен кірген бойым сол еді,жастарға толы ортаны көрдім.Қолдарына бір дәптерін,кітабын оқып дайындалып жүрген байқауға қатысушыларды көріп,қобалжуым одан әрі үдей түсті.Содан сауалнама толтырып,нөмер алдым!Мендегі арман осы еді ғой!Өзгелер тәрізді менде іштей дайындықты бастадым!Бірақ қобалжуым басылар емес.Түс сияқты.Байқауға келгеніме әлі сенбей отырмын.Ал,байқау басталды.Алғашқы үміткерді шақырды.Біздерді камераға түсіре бастады.Іштей қуанышымда шек жоқ.Мүмкін,бәрі мен ойлағандай болатын шығар.Белгісіз,ешкімде шешімін білмейді.Осылайша үміткерлер бағын сынап біз отырған бөлмеге келе бастады,шыққан адамды танымасақта,қасына барып сұрақтың астына ала бастаймыз!Сондағы қайталанатын бір сұрақ "қалай болды?қандай сұрақ қойылды?" .Оларда да бір жауап "дайындап келген өнеріңді көрсетесің,сұрағына жауап бересің" болды.Менің кезегімде келді.Жарық жағылды,студияның қандай екенін енді көрдім.Өзімді таныстырып,поэзия оқыдым.Қобалжығаннан сөздерім анық естілмеген сияқты болды өзіме.Бағалап өнерімізге баға беретін әділ қазылар өзіміз хабарласамыз деді.Енді сол бір қоңырауды күтіп,мен жүрмін.Кеше белгісіз бір номер хабарласты,тұтқаны алғанымда "саламатсызба" деп амандасып жатқан кезде байқаудан өткен шығармын деген ой сап етіп орала кетті.Бірақ,олар болмады,жанымдағы құрбыма соғылған қоңырау екен...

Мен сенем!Бәрі болашақтың еншісінде.Көкейімде жүрген арманымның сәлде болса орындалғанына қуанам.Сол бір күннен алған әсерімді жақындарыма күнде айтудан жалықпайтын тәріздімін!Мүмкін,мен күткен қоңырау ертең соғылып қалар...

Армандар орындалады.Үміт үзілмейді!