Алғаш рет біз оқу ордамызда таныстық. Группада тура 16 студент болатынбыз. Бір-бірімізді жақсы білмесек те жақсы сөйлесуші едік. Дегенмен де балалықтың дәмі кете қоймаған сәтіміз. Уақыт өте келе талай сырлар ақтарыла бастады.
Иә, олар сол сәттен бастап жазылмас жұп болып көрінетін. Қазіргі уақытта солай екеніне көз жеткізді. Арадағы 4 жылда өтіп барады. Күздің сара ала күнінде біз құрбымыз Зейнеп жанның бақытты жүзін көрдік.
Менің айтпағым мақпалдай мінезімен, сабырлы сөзімен өз арманына қол жеткізді. Таяу арада Қос Аққудың үлкен Мерекесі сәтті өтсін дегміз келеді.
Бақытты болыңдар Азамат және Зейнеп!
Өмірлерің суреттегідей болсын!