Абай Қалшабектің өлеңдері
блог
Түнгі жол
(Лермонтовтан)
Шықтым мен түнде жолға жалғыз өзім,
Тұман бүрккен жылтырақ көрінді жол.
Жазық жер айтып Хаққа соңғы сөзін,
Жұлдызға қол бұлғайды : «Хош, есен бол!»
Аспаннан көрдім ғажап салтанатты,
Көгілдір нұрға бөгіп мүлгиді жер.
Ауырдым да қиналдым сондай қатты,
Күтем бе? Тілеймін бе? Білмеймін мен
Енді ештеңе күтпеймін мен өмірден,
Өткеніме өкініш білдірмеймін.
Іздедім еркіндікті шын көңілмен,
Ұмытылсам, енді тек өлсем деймін.
Бірақ көрдің емес ол ұйқысы анық,
Былай мәңгі ұйықтауды қалар ем мен:
Кеудемде өмір күші мият тауып,
Дем алып, рахаттанса тыныш кеудем.
Күн-түні дамыл таппай үнім нәзік,
Махаббатқа елітіп сыңғырласа.
Кеудеме ақ, ақиқат сырын жазып жазып,
Ақ қайың басын иіп, сыбырласа.
Аударған : Абай Қалшабек
*****
ЖАЛҒЫЗДЫҚ
(ЛЕРМОНТОВТАН)
Өмірдің сұмдық расында
Жалғыз өткізген сәттері.
Қуансаң бәрі қасыңда,
Қайғырсаң досың жоқ тегі.
Жалқымын мұнда мен зарлы,
Қайғы, мұң қысқан жанымды.
Тағдырға мойын ұсынған
Өткен күн бейне сағым-ды.
Келеді қайтып сол жылдар
Алтындай ескі арманмен.
Қазулы көрім алдымда
Не табам жерде қалғанмен.
Ол үшін ешкім құлазып,
Жыламас кәміл сенімім.
Туылғанымнан да әрі асып,
Қуантар менің өлімім.
Аударған : Абай Қалшабек
*****
Болашаққа қорқынышпен қараймын
(Лермонтовтан)
Болашаққа қорқынышпен қараймын,
Өткен күнім қайғы-мұңға малынған.
Өзімді-өзім қарақшыға балаймын,
Мойынына дар тұзағы салынған,
(Жаны ашитын бір жан іздеп тарынған.)
Жан- тәнімен берілудің мысалын,
Ұқтыратын жан бар ма екен қасымда?!
Өтіп кеткен өміріме құсамын,
Үмітімді өшіргесін жасымда.
Мен фәниге бердім қиып барлығын,
Зұлымдықты, ізгілік пен мейірдің,
Енді өткеннің жиып барлық зар-мұңын,
Жаңа өмірді бастауға шын бейілмін.
Мен бейне бір таусылған жан амалы,
Арасында қалып қойып сағымның.
Құтылатын келер ме екен хабары?!
Суық ұрған миуадай жанымның
Аударған : Абай Қалшабек
*****
ҮН
(Лермонтовтан)
Бұл қандай үн? Қимылсыз
Тостым құлақ тәтті үнге.
Мәңгілікті, өзімді-өзім
Ұмыттым да еліттім мен.
Жаратушым!
Бұл неткен үн түс пе, өң бе?
Жүрек ынтызар.
Жолаушыдай елсіз шөлде
Суға болған зар.
Тәтті елесін өткенімнің,
Оятты олар жанымда.
Ақ көйлегін дертті өмірдің
кигізбекші, бірақ өмір жоқ қой маңымда.
Осы үндер маған қымбат
Сұлу күйге енді.
Қоштасудың зарын тыңдап,
Жаным күйді енді.
Өткен күйге жиі енемін,
Уын сезіне.
Тағы ойша сүйенемін
Жұрттың сөзіне.
Аударған : Абай Қалшабек
*****
Айдың жарық нұрымен қою нұрланып,
Көк төсінде ағады бұлт ырғалып.
Қара ала көк аспанның аруы ақ Ай
Қара бұлт артынан қарайды ұрланып.
Көк төсінде барады алтын Күн ағып,
Алтын шуақ тарайды әлем нұрланып.
Балқып тәндер нұрымен жылиды жанжар,
Сәуле берген разы боп алтын Қүнге алып.
Көкжиек қас қарая күнді еңсереді,
Қараңғыға малынған жер теңселеді.
Көк аспанның төсінде үркер дірілдеп,
Жылт-жылт етіп сыланып ол белсенеді.
Дүние-ай мына әлем неткен сұлу ед.
Сұлулығы кез-келген жерден көрінед.
Бұл әлемді жаратқан Кім деп ойласам,
Ыстық жасым тамшылап жерге төгілед.
*****
Мені де жаратты бір Алла
Сені де жаратты бір Алла.
Ойымнан шығарған сөз емес,
Осылай жазылған Құранда.
Жарықты беретін бір Алла
Жүректі көретін бір Алла
Ойымнан шығарған сөз емес,
Осылай жазылған Құранда.
Адамды жаратқан бір Алла
Ғаламды жаратқан бір Алла.
Ойымнан шығарған сөз емес,
Осылай жазылған Құранда.
Тәнге жан салатын бір Алла,
Жаныңды алатын бір Алла.
Ойымнан шығарған сөз емес,
Осылай жазылған Құранда.
Жаныңды алатын бір Алла,
Сұрауды салатын бір Алла.
Ойымнан шығарған сөз емес,
Осылай жазылған Құранда.
Жәннатқа бастайтын бір Алла,
Тозаққа тастайтын бір Алла.
Сөзіме күмәнің болса егер,
Үңіліп қарашы Құранға.
Мені де жаратты бір Алла
Сені де жаратты бір Алла.
Ойымнан шығарған сөз емес,
Осылай жазылған Құранда.
*****
Әлем дұға оқиды
Хақ сәулесі төгіліп,
Аспаннан жарық сорғалар.
Түн көбесі сөгіліп,
Төбемде күн домалар.
Күн батар да, қайтадан,
Түн қаусырар әлемді.
Бар әлемді шайқаған,
Еске аламын Егемді.
Түн қабағы қатқанда,
Жұлдыз өрнек тоқиды.
Бар адамзат жатқанда,
Әлем дұға оқиды.
Үркер көктің жүрегі
Сияқтанып дірілдейд.
Бәрінің Хақ тілегі
Адамзатқа ол білінбейд.
Ай домалап барады,
Бетінде екі-үш дағы бар.
Екі-үш жұлдыз ағады,
Шығар-шықпас жаны бар.
*****
Өрнекті гүлзар аспанда,
Көрдім мен жұлдыз, Ай, Күнді,
Жүректі мұң, зар басқанда,
Кімге айтамын қайғымды.
Бір сызықтың бойына
Тізілген неткен сұлулық.
Жандүнием түсіп ойыма
Сөнді лезде ұлы үміт.
Жер бетінде шын бақ жоқ,
Бақидан таптым мағына.
Фәниде мәңгі тұрмақ жоқ,
Ұшқалы тұрған жаныма.
*****
Жаурадым жарық күн ішінде
Білмеймін кінәлап кімді,
Келеді кімге наз артқым.
Дей алман жүрегімді,
Күнәдан мүлде тазарттым.
Отымды ойымдағы өшкен,
Жүректе маздатып жақсам.
Алқынып арманмен тілдескен,
Қиялға қырындап бақсам.
Сонда мен ұмытып бәрін,
Түкірсем мына жалғанға.
Заманның жырламай зарын,
Жыласам жалғыз қалғанда.
Жаным-ай жарасы ашылған,
Жаурадым жарық күн ішінде.
Жүрекке зіл боп басылған,
Жырларым тулайды ішімде.
*****
Жараланып жатырмын жар басында
Жаратқан жалғыз Алла қолдасында
Таң келеді түнменен алмасуға
Түн келеді таңменен жалғасуға.
Арпалысып жатқанда дертімменен
Сыр қалмайды Аллаға шертілмеген.
Мейірімін ойласам Жаратқанның
Жас келеді көзіме мөлтілдеген.
Жараланып жатырмын жар басында
Сыйынсын жаны бар жан Алласына.
Тіріңде ізде Хақтың разылығын,
Кім кепіл ертең өліп қалмасыңа
****
Бәлкім менің өмірімнің ұсқыны,
Сай келмейді Жаратушы күшке ұлы.
Бірақ менің жүрегімнің ішінде
Сақтаулы тұр ақиқаттың ыстығы.
Менің кейпім ұқсамайды адамға,
Ұқсамайды және соқыр наданға.
Бірақ менің жүрегімнің ішінде,
Сақтаулы нұр жарық шашар ғаламға.
Қырағы бол шайтан салған сөзге ерме,
Адамдықты ту ғып ұста өзгерме.
Жалбарынғын Жаратушы Хаққа ұлы
Мидың ішін шайтан сөзі кезгенде.
Қырағы бол шайтан салған ойға ерме,
Надандыққа, жамандыққа бой берме.
Шынайылық, шынайы үміт жарығың,
Жаман ойды жарығыңмен жой демде.
Бірақ менің бар айтарым бұл емес,
Өмір деген- өтпелі сәт, ұлы егес.
Ақиқаттың шырмауына жармасқын,
Хақтан өзге ештеңе де шын емес.
Адалдықпен ақиқат һәм ар ұста,
Берілмегін жалған, соқыр намысқа.
Адамдықты қолдан келсе ұстап бақ,
Жамандықты шамаң келсе жанышта.
Қылығыңды құмарыңа құл қылма,
Онда жаным кетті дей құрдымға.
*****
Қаусырымды
Қаусырымды, ұнымды,
Қалбағай сынды мұңымды.
Білтелеп сізге ұсынсам,
Ұғармысыз сырымды.
Саумала желдей есерге,
Сағыныш сазы кесел ме?
Ақ қайың шашты жапырағын
Мұң астына төсеуге.
Ақ қалқадай қайыңым,
Мұңымның түсін байыбын:
Махаббат менің айыбым,
Махаббат – менің уайымым.
*****
Дүние, сырың бар ма?
Дүние, мен ұқпаған сырың бар ма?
Айтатын сырың бар ма ұғынғанға.
Ақылым, жүрегім мен аласұрып,
Тиянақ таба алмай жүр шыбын жанға.
Өмірім барады өтіп арманменен,
Жанымды тонап жатыр жалған деген.
Жүректің қазынасы ортаймаса,
Өмірден көрерімді алдан көрем.
Өмірді көп ойладым, көп толғандым,
Жалыны да шарпиды отты арманның.
Иманымның жарығы сөнбесе екен,
Жүрегімнің дүрсілі тоқталған күн.
Бақыт іздеп, бақ іздеп тапқандаймын,
Арды былғап, арамға тапталмаймын.
Жүрегімді тербесе рахаттанам,
Тереңінде жанымның жатқан қайғым.
Ерте сөнбек үшін мен жанғаным жоқ,
Жарық шашсам маңыма арманым жоқ.
Жарық деген – атымның шыққаны емес,
Шын өмірдің үлгісі ол жалғаны жоқ.
*****
Шексіз жол жатыр алдымда,
Шектеліп өзім қалдым ба?
Шексіз бір ләззат татпақты
Жазған ба Хақ тағдырға?!
Өмірім баяу өтеді,
Ажалды таяу етеді.
Өлшеп бір берген өмірді,
Сүйіп те сүрсем нетеді.
Дариға-ай дәурен, мың бұрау,
Өтеді жылдар сырғыған.
Тәніме салмақ салғанда,
Сартап та болып тынды жан.
Әлемім менің шын көркем,
Қасыма дос қып кімді ертем.
Осылай сүрген өмірдің,
Түбінде рахат бір көрсем.
Өмірім баяу өтеді,
Өлімді таяу етеді.
Өткінші ғана өмірді
Шындықпен сүрсем нетеді?!
*****
Тәуелсіздік – Махамбеттің арманы,
Исатайдың қында кеткен қанжары.
Хан Кененің жортып өткен жолдары,
Сырым батыр айта алмаған жан зары.
Тәуелсіздік – Шолпан жұлдыз толқыған,
Сұлтанмахмұт көрмей кеткен таңдары.
Мұстафаның қол жетпеген әуесі ,
Ахмет пен Міржақыптың мәуесі.
Мағжан ақын күңіренген құзар шың,
Жүсіпбектің қаламының сәуесі.
Тәуелсіздік – Махаңдардың арманы,
Қайраттардың көрмей өткен таңдары.
Мұқағали аңсап өткен бұл асыл –
Бабалардың кештеу жеткен мұрасы.
Тұрардың да шыға алмаған тұғыры,
Шәкәрімнің шорт үзілген ғұмыры.
Ұлы Абай да дәм татпаған бұл күннен,
Сом алтынның болса дағы сынығы.
Абай түгіл көрмеген ғой Құнекем,
Орта жүздің қайта тумас ұлығы.
Жүрегімен жыр арнаған бұл күнге
Қасымдайын қара өлеңнің тұнығы.
Момышұлы сыр арнаған бұл күнге,
Құрманғазы күй ғып қосқан күмбірге.
Асқарлар да арман болған бұл күнді,
Ел жанына қара сөзбен сіңдірді.
Тәуелсіздік – мен жырлаған осы жыр,
Кеудемдегі ұға білсең күмбірді.
Кетсе дағы келер күнге үн қатып,
Дінмұхаммед жете алмаған бұл бақыт.
*****
****
Сырым осы құбылған.
Суылдаған қоңыр құм,
Сыбырлаған қоңыр жел.
Сая таппай сандалған
Сабырсыз бір сорлы ер.
Сыңсу, сыңсу сыңсулар,
Сыңсуында мың сыр бар.
Сары уайым санамда,
Саялайды ол нені?
Сыбырлауық, жылауық сыр
Сыбырлайды. Өледі.
Сорлы күдік сызылып,
Сылаңдайды, жылайды,
Сау басына сақина
Сыбырымен сұрайды.
Солқылдаған көк шыбық
Солқылдайды солады.
Санадағы уайымды
Сыбырымен сорады.
Сайдың тасы домалап,
Сындырады , зырлайды.
Салдыр-салдыр даусымен,
Сайдың сырын ұрлайды.
Сай жылайды, жылайды,
Сай сүйегі сырқырап.
Сайдың түбін қара тас
сүйемін деп ынтығад.
Самал ессе санама
Сыр сыйласа тұңғиық.
Сыр ұрлаған сорлылар
Сөйлер еді жымиып.
Мен- бүлінген бүлдіршін,
Сыбырлаған қоңыр жел,
Солқылдаған көк шыбық.
Солғын тартқан сұрша бұлт
Себелейді ақ жаңбыр.
Сіркіреген тамшыңмен,
Сорлыларды таңқалдыр.
Сая іздедім сабылып,
Зая кетті бар үміт.
Сүйенішім біл Аллаһ
Сені іздедім қамығып.
Субһаналлаһ, субһан,
Сырым осы құбылған.
Сандалмамен күн өтті-ау,
Субһаналлаһ, субһан.
*****
Мендегі үміт өзгеше
Жанарымнан от ұшты.
Көңіл мен нәпсі соғысты.
Мен тұрған жер от үсті,
Жүректен әсем тоты ұшты,
Тоты көлден от ішті.
Жанарыма қайрат бер,
Тотым көлден сайрап кел.
Күн көңілге із салды,
Мұң жүрекке мұз салды.
Әлем күлді мысқылмен
Ызғарлы леп ұшты үннен.
Санадағы сары уайым
Сергелдеңге түстім мен.
Құлағыма келді үнің,
Маған медет бер бүгін.
Көңіліммен шерлімін,
Жүрегіммен зерлімін.
Талайыма таң болман,
Мен бір жан ем паң болған.
Алыстағы сағымнан
Арманымды аңғарғам.
Қалауыңды айт арман,
Меселіңді қайтарман.
Сағым түсті сары уайым
Жалқындайын жайқалған.
Құшағыңды аш арман,
Қара жерден ас алған.
Жанарымда мөлдір жас
Қай мұңымды баса алған?!
Мендегі үміт өзгеше.
*****
Тамирисім - таңда ашылған ақ гүлім,
Мөлдіреген тамсандырар пәктігің.
Дүниенің бар қайғысын бүркейді,
Менің үшін сенің жалғыз шаттығың.
Асыл айым, бал қызығым, балғыным,
Адалдыққа толы болсын тағдырың.
Өміріңді басқа арнаға бұрмашы,
Әділет пен ар тұрғанда жарқыным.
Тамирисім – жан – жүрегім езілген.
Дөңгеленген айналдым нұр көзіңнен.
Дүниеге өзің келген күннен-ақ
Әкеліктің не екенін сезінгем.
Асыл айым, аппақ гүлім ардағым,
Ниетіңді жамандыққа салмағын.
Адалдық пен арамдықтың жолынан
Адамдықты таңдағын.
Еркелеген, «көке» деген алтыным,
Жүрегімді елжіретті бал тілің.
Ақиқатты менсінбейтін білмейтін
Адамдарға ере көрме жарқыным.
Гүлім менің үлбіреген балғыным,
Ақиқатқа толы болсын тағдырың.
*****
Күз
Сурет – күңгірт,
Әуен – жым-жырт.
Күз бен дала
Сәнсіз сұрғылт.
Сурет- сәнсіз,
Әуен - әнсіз.
Түссіз бояу,
Мұңсыз, мәнсіз.
Қыз да – арман,
Сезім жанған.
Әлсіз үміт
Нәр сыза алған.
Арман, арман,
Дүние жалған.
Бал бала шақ
Артта қалған.
Үмітті үзбе,
Күдікті үз де.
Жан, тәнді апар
Келер күзге.
Әлем-әуе.
Күн - дүр сәуе.
Жанға бір жан
Мыңнан мәуе.
Күлкі- жеңіл,
Сыңай- көңіл.
Сізді, бізді,
Сынайды өмір.
Алыс – арман,
Жақын- жалған.
Жым-жырт- күңгірт,
Шу да сұрғылт.
Күңгірт күнді,
Қара түн құрт.
Әуен баяу,
Қара жаяу.
Қараша. Күз.
Қысқа таяу.
*****
Жаныма менің мұң болып,
Қонғаны бар-ды жырымның.
Жүрекке ащы сыр толып,
Өзегі болды ғұмырымның.
Өксікке толы күндерім,
Өмірімнің отты парағы.
Білмеймін қандай күйдемін.
Күйдірді өмір алауы.
Шындықты іздеп шарқ ұрып,
Жыладым үнсіз егіліп,
Әлім келгенше талпынып,
Іздедім хақты желігіп.
Досыңмын сенің мен, үміт,
Айрылман сенен өлгенше.
Қара жерге көміліп,
Тәнім мұздап семгенше.
*****
Басыма қонған сұр бұлтсың,
Жабасың күнді жасырып.
Қасымда қазір сен жоқсың,
Аспаным қалды ашылып.
Көңлімді шарпып өрт алған,
Тамшы жоқ себер маңымда.
Кеудеме сыймай дерт алған,
Тулайды қаным тамырда.
*****
Сағындым
Сағындым жаным, сағындым сені сағындым,
Аллаға сені аман болса деп жалындым.
Өзгелік емес, өзімдік болса деп тілеп,
Көзіммен жасқа жүрекпен мұңға малындым.
Жыладым жаным сағынып сені жыладым,
Алладан сені мендік болса деп сұрадым.
Әлдебір күдік әлімді менің құртса да,
Өзіңсіз мүлде келмейді менің құлағым.
Аңсадым сені сағынып жаным аңсадым,
Басымда менің торлаған бұлттай қанша мұң.
Үміттер арай күндерге қарай шақырса,
Күдіктер жатыр сезімге сұғып саусағын.
Дегенмен жаным өзіңді сүйдім жүрекпен,
Өмір сүремін сен мендік деген тілекпен.
Сағынтсаң сағынт, әйтеуір бір күн алдыма,
Естіртші келіп жүрегің үнін дір еткен.
*****
Жүрегім ауырып жүргенде,
Жаным-ау сағындым өзіңді.
Түсіме нұр болып енгенде,
Ояттың ұйықтаған сезімді.
Айналып, толғанып, сағынып,
Аймалай алмадым өзіңді.
Еркектік намысқа бағынып,
Өшірдім бір кезде сезімді.
Ол күндер айналып келмейді,
Білемін, сеземін жүрекпен.
Өзіңді ұмытқым келмейді,
Аңсаймын шын асық тілекпен.
Бағым ба ең, білмеймін сорым ба ең?!
Құс болып биіктен көрінген.
Өзіңді ұмыту керекпін
Өйткені жолымыз бөлінген.
Оралмас күндерді аңсаудан,
Пайда жоқ сезеді жүрегім.
Сезімге түссем де қанша алуан,
Адамдық керегін білемін.
Өзіңді аңсадым, жарығым,
Жарқырап нұр шашқан еңселім.
Жүректің лаулатқан жалынын
*****
Күту сәттері
Күтумен өткен сәттерім,
Өкінішім, әттеңім.
Өртенген жүрек от болып,
Шоқ болып,
Жоқ болып кетсін деп пе едің?
Күтумен өтті сағаттар,
Таусылды төзім, тағат та.
Жүректен шыққан сезімді,
Жаһанға жайсам ағат па?
Күтумен өткен сәттер-ай,
Жолықтың неге әттең-ай,
Куә бол жанды өртеген
Мұңыма менің көктегі Ай.
Жолықтым екен өзіңе,
Жолықтым неге әттең-ай.
Куә бол күн де, жұлдыз да,
Ғашықпын жұмбақ бір қызға.
Тәнімді қарып барады-ай,
Жанымды қарып түнгі ызғар.
Сүйемін сені жүрекпен,
Жүрекпен сен деп дір еткен.
Сәттерім бірге сырғиды,
Өзің деп еткен тілекпен.
Жүрегің неткен тас еді,
Жанымның қайтты меселі.
Жүректің тілін үйірген
Сезімнің қайда әселі.
Жүрегің қандай темірден,
Мұңым бар жанды кемірген.
Ғашықтың бірі болмайын,
Өкініп өткен өмірден.
Сағынып өткен сәттер-ай,
Сағыныш неткен ащы ең-ай,
Сағыныш неткен тәтті ең-ай.
Куә бол жанды өртеген
Мұңыма менің көктегі Ай.
Күтумен өткен сәттерім,
Өкінішім, әттеңім.
Өртенген жүрек от болып,
Шоқ болып,
Жоқ болып кетсін деп пе едің?
*****
Қаламан жұрттың білгенін
Жанымның жұмбақ егесін.
Не сүйдім, нендей күйдемін,
Алла мен арым – төрешім.
Тек соған жүрек соған жүгінер,
Кешір деп сұрап айыбымды.
Жазасын, мейлі, сол берер,
Кім жаратса қайғымды.
Табасы жұрттың алқынған,
Жанымды әсте жылатпас.
Шуласын мейлі толқындар,
Тас жартасты құлатпас.
Сұлбасы жеткен аспанға,
Екі әлемнің ол тұрғыны.
Дауыл мен жайдан басқаға
Ұрлатпас қымбат шындығын.
*****
Қайтемін бұл іс жүректен,
Жүректе тұнған тілектен.
Бұрын да талай сезімді,
Егілтіп жанды жыр еткем.
Сағымдай өткен күндерім,
Өксікке толы мұң демім,
Өзіңді ойлап, аһ ұрып,
Ұйқысыз өтті түндерім.
Білмеймін сенің халіңді,
Білмеймін жұмбақ жаныңды.
Алыстап кеткен арман боп,
Өткен күн бейне сағым-ды.
*****
Сүйемін сені егіліп тұрып сүйемін,
Сүйемін сені отыңа нұрлы шарпылып тұрып күйемін.
Шарқ ұрып сосын жылаймын сені сұраймын сеніп Қуатына,
Жаратқан әрі сүйетін құлын махаббатына Ұлы Иенің.
Мына күй қандай тәтті еді балдай жанымның тілін қарыған,
Сүйемін сені жаныммен менің ғаламнан да асқақ мағынам.
Мына дірілдеп қалғыш жүрекпен сені балғыным қатты сағынам.
Жаныма жаққан арманым едің, ерке гүл,
Алыстап кеттің амалым жоқ қой сағынбай қайтем, көркемім.
Елесің мені елітіп жүр ғой, егілтіп,
Бір күні шынға айналар ма екенсің, есімді алған ертегім.
Жарығым менің, сағымым ба едің, біле алмай соны дерттемін,
Өзіңсіз маған жалғанда мына шынайы бақыт жоқ , күнім
*****
Томаға тұйықпын,
Мен өзі жүректің түбінен өртеніп шыққан күйікпін.
Талықсып барып, талмай қалған жайым бар,
Солай, мен сондаймын сүйіктім.
Сен менің асыл сәттерімнің куәсі,
Сен менің өртенген күндерімнің куәсі.
Жүрегіңмен жанымды түсін де жылашы,
Жүрегіңмен жанымды түсін де бәріне шыдашы.
Аяулым, сен менің айым ба едің,
Сен менің басымдағы уайым ба едің?
Мен мынау тасбауыр дүниенің тасбауыр перзентімін,
Болды осы, бары осы, дәл осы жайым менің.
Жанымның ішін жарып бір ызғарлы үн шықты,
Ызғарын шашып, ырқынан тасып ақыры тұншықты.
Дауылдың күші бар оның бойында,
Түсінбейсіңдер сендер жанымды дауылдай ауыр мұң сықты.
Тасып барады мұңым, тасып барады биік кемерінен асып,
Жүрегім менің тереңін жарып шыққан өнеріне ғашық.
Жанымның тереңінде алай-дүлей бір соғыс боп жатыр,
Жайқалар күні болады оның да желегін шашып.
Жайқалады ол әлі желегін шашады
Оқығандар жүрегінің желігін басады.
Өлеңім осы –Алланың сыйы, ұлы Алланың сыйы,
Болды енді тоқтайын көңілім босады.
Тарпаң бір мінез бар оның күшінде долы,
Жүрегінің ішінде өртеніп жүргендер түсінеді оны.
Асаулар ғана түсінеді оны, Алланың құлдары ғана түсінеді оны.
Әлемге дархан даладай бір сыйлық қой Алланың жолы.
Ақылдың нұрлы асын ішейік кел, досым, келші,
Сен менің өлеңімді оқып жүрегіме енші.
Жалындап барып, жалындап жанып, дамылдап та алам азырақ,
Өлген соң қайта жалындап жану немесе дамылдап бағу бар сен, досым, сенші.
Тасынып барып, талықсып қалам кейде мен,
Жүрегім жанбай еріннің сөзін сөйлемен.
Жалғанда мынау желігіп кетем кейде мен,
Жалғаннан мынау жерініп кетем кейде мен,
Жатырдан шығып жалаңаш күйде жалғанға
Кетем бе бір күн жалаң бір қабат жейдемен.
*****
Жүректі тербетерлік сөз қайда бар?
Соны іздеп, бас айналар, тіл байланар.
Көңілдегі зілден
Бұл жалғанда ауыр жоқ.
Сарсылдағы сабыл басым
Бәрін білген.