Қайда,қайда,
Алаңсыз ерке күндер?
Ерке күндер, жанымды өртедіңдер.
Күйге толы өмірдің сырын енді,
Шанағымен жүректің шертемін, кел...
Аққу ұшып үлгерді, қазың қайтып,
Ал мен жүрмін мезгілге назымды айтып.
Сағынып кел, аңсап кел тұрағыңды,
Жəудір жырым қалмасын жазылмай түк.
Сенсіз нені ұмыттым, нені ескердім,
Ертеңімнің ызғарлы желі ескен мың.
Саған барар жолдардан өзіңді емес,
Естелікпен жұптасқан елес көрдім.
Көңіліме өзіңді көмдім, көндім,
Қимастықтың шырағын сөндірген мұң.
Бір мен емес үмітін үзбей жүрген,
Оралмасын білсе де сол күндердің..!
Әлия ІҢКӘРБЕК