Сағындым, есіме алып, тағы да. . . .

Не істей алар екенмін сен үшін мен,

Балдың,  удың,  құдай-ау бәрі ішілген, . . .жанымызды, жүректі тұмшаласып, Қайда жүрдік жолықпай мұнша ғасыр? Қарайсың да, күрсініп қоясың тек, . . . .әлде-нені күбірлеп тек ішіңнен, . . ., Осындай оңбаған адамсың. Ойламайын деймін, сен жаққа қарамайын деймін, сенімен болған бақытты күндерді, бақытсыз күндерім дегім келсе де, СЕН, СЕН, шықпадың ойымнан. Еркектік намыс қой.  Аттап өте алмадым. Қазіргі өміріме де шүкір. Жетістік! Байлық! Денсаулық! Дегенмен солардың ішінде сенің де болғаныңды қалаймын. Бүгін бір, біртүрлі түсініксіз қызық күн болды. Жанымдағыларды түсіне алмадым. Қара креслодан тұрған да жоқпын.Терезеге қараған да жоқпын. Түнеріп отырдым. Сағаттың неше болғанын,  жаңа ғана байқадым. Үйге қайту керек. Массагетті жиі атқаратыныңды білем. Сезерсің, . . . . , Сағындым деші.

Үш сөзден тұратын, мына тіркес, бізді  өмір сүруге құлшындыратын: "СЕН МАҒАН КЕРЕКСІҢ".