Лермонтов, Абай және мен!

 Лермонтов                                                                            Т.Халық

 


Парус                                                                      Желкен

Белеет парус одинокой                                    Ағараңдап жалғыз желкен
В тумане моря голубом!..                                  Көк тұман басқан теңізде.
Что ищет он в стране далекой?                      Сидырмады ма туған мекен?
Что кинул он в краю родном?..                      Жер шетінде жүр не іздеп?


Играют волны — ветер свищет,                      Толқындар тулап,жел де қатты,
И мачта гнется и скрипит...                              Сықырлайды кеме діңгегі... 
Увы! он счастья не ищет                                    Бақыт іздеп жүрген жоқ,әттең!
И не от счастья бежит!                                      Бақытсызбын бірақ, демеді!

Под ним струя светлей лазури,                       Астында тұнық көк айдын,
Над ним луч солнца золотой...                       Алтындай үстінде тұнжырап күн...
А он, мятежный, просит бури,                       Дауыл тілейді ,ол көк жойқын,
Как будто в бурях есть покой!                        Бейне дауылда,жауабы мың сұрақтың!

Абай Құнанбаев аудармасы

Жалғыз жалау жалтылдап
Тұманды теңіз өрінде.
Жат жерде жүр не тындап?
Несі бар туған жерінде?


Ойнақтап толқын, жел гулеп,

Майысар діңгек сықырлап.

Ол жүрген жоқ бақ іздеп,

Қашпайды бақтан бойды ұрлап.

 

Астында дария — көк майдан,

Үстінде сәуле — алтын күн.

Қарашы, ол бүлік құдайдан

Сұрайды дауыл күні-түн.



Бөлісу: