Менің туған жерімде театр жоқ. Бар ғой, бірақ ол әзіл театры. Тіпті, театр деуге келіңкіремейді. Сондықтан мен мектептегі күндерім театрсыз өтті. Айтқандай Түркістан шаһарынан Райымбек Сейтметов атындағы театр ұжымы бізге қонаққа келіп тұратын. Сол кезде ғана сынып болып баратынбыз. Өйткені, билетті қинап алдыртатын
Ал өздігімнен театрға бару ниеті тек осы Алматыда туды. Оқуға алғаш түскен жылы топтас қыздармен М.Әуезов атындағы академиялық драма театрына бардық. Бұл театрға баруымыз расында, естен кетпестей болды. 9 қыз жиналып, көшеде шұбырып, мектеп оқушыларының лагерьге барғанындай болдық. Тіпті, барар жолда адасып, екі маршрут ауыстырып та үлгердік. Автобуста Мадина есімді құрбым есікке қысылып та қалған. Ол үнемі кадр болады да жүреді
Ал сіздің алғаш барған қойылымыңыз есіңізде ме?