От болған осы құштарлық
Махаббат отқа күйер ме ем
Жырлары мендік жүректің
Жаныңа жылы тиер дем
Тәңірдей жалғыз табынған
Махаббат атты кием бе ең
Ойымнан шықпай осы күн
Түсіме түнде жиі енсең
Сырлыда сұлу сезіммен
Өзіңді ғана сүйем мен
Көрмесем сені сағынып
Сарсаң бір ойға саласың
Бақытым болып бұйырған
Арманға алып барасың
Көркіңе тоймай көздерім
Жалтақта жалтақ қарасын
Асығып сені көруге
Қал сұрап сәлем беруге
Таусыпта біттім сірә мен
Шыдамымныңда шарасын
Әуреге салма тым қатты
Өзіңді сүйген жүрекпен
Жаралған қазақ баласын.
Нұрланған сенің көздерің
Мөп-мөлдір мұңсыз тұп-тұнық
Күрсінген кезің көңілдің
Жүресің солай ұмыттырып
Жалғыз қалды-ау деп жабырқап
Өзімді қатты жазғырам
Қойдым деп сені күттіріп
Жыр оқимын, кейде сыр айтам
Халімді солай ұқтырып
Алтындай арай таң нұры
Ардағым асыл аяулай
Басымнан кешкен сезмнiң
Алам ба барын баяндай
Көргенде көңіл сырларым
Айтыпта қоям аянбай
Өзіңе жие асығам
Қуана құшақ жаярдай
Жүрегіңде болса бір сезім
Күн ерте күліп оянғай.