Жануар мен оның түрлеріне қатысты атаулар – көнеден келе жатқан атаулар. Олар уақыт өте қолданыстан түсіп, ұмытылуы мүмкін. Солардың кейбірін тоқтала кетелік. Қазақ халқы жануарлардың еркегі мен ұрғашысын, балаларын қалай атаған?
Абдан – арыстанның баласы
Алан – барыстың баласы
Арлан – еркек қасқыр
Әздек – жас еркек есек
Әңгі – есектің еркегі
Баршын – кәрі бүркіт
Бөлтірік – қасқырдың күшігі
Бірішек – арлан қасқыр
Еңлік – еліктің лағы
Жусақ – тау ешкісінің тушасы
Кірекей – ұрғашы аю
Қанден – иттің ұсақ тұқымы
Қандеш – қанденнің ұрғашысы
Қаншық – иттің, қасқырдың ұрғашысы
Қаншыр – ұрғашы арыстан
Қодық – құланның құлыны
Қонжық – аюдың баласы
Құлжа – арқардың қошқары
Құралай – киіктің лағы
Құртқа – қасқырдың қаншығы
Марғау – мысықтың есейген баласы
Мәлике – ұрғашы жылан
Мәулен – ұрғашы мысық
Мегежін – ұрғашы шошқа
Сайғақ – киіктің текесі
Сарық – қойдың бір тұқымы
Сарымақ – жолбарыстың баласы
Соқыр – мысықтың әлі көзін ашпаған баласы
Тайхан – тай есек
Таутан – ұрғашы барыс
Таутан – алабұға текті балық
Томаша – шымшықтың ең кішкене түрі
Торай – шошқаның баласы
Шағал – қорқау қасқыр
Ызақор – арыстанның еркегі