Эй, мен сағындым!!!

мен оны сағынам... 

күнде... тіпті түнде... ұйықтап жатып оянып кеткенде де ойыма "өзі" келеді...

неге?? мені баурайтындай қандай мінезің, асып-тасқан ақылың бар еді? ммммм, түсіндім! мен сені ойлауымның себебі - сенің мені ойламауың, мүмкін ойлайсың, бірақ білдірмей, мен сияқты жұрттан сұрамай, страницама күнде кірмей. сенің сол "безразличиең" шығар қызықтыратын. сен... өзің мен ойнағанда жының келетін "онет" сияқтысың,  яяя өзің айтқандай "осыны ойнағанша, анау кітапты неге оқымайсың, жұрт құсап суретке түс болмаса" дейтініңдей, басқа толып жүргендерге қарамай, есіңе түскенде ғана звондап, өтірік "дәм" болсын әңгіме айта салатын саған басым кетеді... онетті саған қырсығып ойнаушы едім, ал саған есім аууы кімге қырсыққаным!? әттең, онетті оңай өшіре салғаныңдай, сені де біреу өшіріп берсе ғой, шіркііін)