Көлеңке

Өмірде неше түрлі достар болады. Біреуі шынайы дос,ал енді біреуі жалған дос.Әрине,болған менің жеткен жетістіктерімді,әдемі киінгенімді,қарапайымдылығымды көре алмайтын достар кездеседі.Солардың бірі:жаман дос,сенімсіз дос,қорқақ дос.

Жаман дос-басыңды күн шалса,қашып құтыла алмайсың,басыңды бұлт алса,іздеп таба алмайсың.Сырт келбеті әдемі,саған жылы жүзбен қарағанмен,іші өртеніп жатқан түтін,алауыздық.Мұндай екі жүзді адамның дос болғаны қауіпті.

Сенімсіз дос-жазда ғана кездестіретін қарлығаштар,олар-күн сағаттары,олардан келер пайда күн сәуле шашып тұрғанда ғана.Ішіндегі бар сырыңды ақтарып,өз өміріннің бір бөлшегін айтасың,ал ол іштей күле қарап,бар сырыңды жұртқа жариялап,мазақ қылады.

Қорқақ дос-дұшпаннан да жаман,өйткені дұшпаннан сақтанасың,ал досқа сеніп қаласың.Бір істі сеніммен тапсырсан,жауапкершілікті сезінбейді.Жақсы сөз айтсаң жақтасады,жаман сөз айтсаң өзгенің сөзіне еріп,өзің сол адамның алдында “сүттен-ақ,судан-таза” секілді көрсетеді.

Менің ең адал досым,менің қамқоршым,арқа сүйерім,жанашырым-көлеңкем.Себебі қуансам ол да мендей қуанады,жыласам құдды өзімдей жылайды.Мен қай жерге аяқ бассам,соңымнан үнсіз ілесіп жүреді.

Менімен бірге өзгеріп,менің әрбір қимылымды қайталайтын дос маған керек емес.Мұны менің көлеңкем де әлдеқайда жасайды ғой.