Жадыма менің естелік гүл боп көктемек,
Шырқалмайтынын білемін енді көгімде əн.
Көндігу үнсіз оңай деймісің?
-Кетпе, деп
жүгірмесем де соңыңнан,
Күлімдеп тұрдым, жүректің сүртіп жанарын,
Қайран қалғаның не сенің?!
Өмірді сенсіз сүре алмайтындай қарадың,
Өлмеймін, мен тек сүреңсіз ғұмыр кешемін.
Қарсы алар едім арайлы үміт боп келсең,
Тағдырға,күнім, тағы да тағы көндім. Рас.
Аялдай тұршы жаныма сіңіп кеткенше,
Көзімнен тамған соңғы жас,
Сезімнен тамған соңғы жас...
Әлия ІҢКӘРБЕК
